Stary buk - Legowisko Cocori'ego

Yaee

Miejsce to jest zazwyczaj zielone i pachnące kwiatami. Kręci się tu mnóstwo niewielkich zwierząt takich jak myszy czy ptaki. Na środku rośnie stary buk na którym mieszka kocur. Na najwyższej gałęzi znajduje się jego legowisko wymoszczone liśćmi. Jest tam także dziupla w której Cocori ma swoje mniej lub bardziej ważne rzeczy, zaś pod bukiem (czyt. pod korzeniami) znajduje się spiżarnia kota. Miejsce to jest zewsząd otoczone lasem ale jeśli pójdziesz wytrwale na zachód napotkasz niewielki źródełko ze świeżą, chłodną wodą.

Cocori przyszedł do swojego domu i wlazł na swoje drzewo. Przeciągnął się i położył w legowisku wypatrując czy ktoś nie przydzie. "Jak tu biało o tej porze roku..." rozmarzył się oglądając las który nabrał zamiast zielonej barwy nabrał białej.

Cisza

Pod buk zawędrowała ruda kotka, powoli sondując otoczenie- czy aby napotka tu jakąs myślącą istotę? Tak! Ktoś tu był.
Stała się ostrożniejsza, gdy podchodziła bliżej. W końcu jej uwagę przykuł jakiś drobny ruch na jednym z konarów oblodzonego drzewa. To ogon Cocori'ego ruszał się powoli raz w jedną, raz w drugą stronę. Uśmiechnęła się gdzieś w duchu do siebie i przystanęła.
- Witaj.- posłała mu telepatyczną wiadomość, zwracając na siebie uwagę. Rana na jej oku zabliźniła się praktycznie niewidocznie. Futerko zaczynało odrastać. Jej czujnie nastawione uszy współgrały z zadartym ciekawsko ogonem. Wypięła pierś i spojrzała kotu w oczy.

Yaee

Cocori wyrwał się z zamyślenia i spojrzał na kotkę która tu przybyła.
- Witam w moim domu.
To mówiąc na powrót ułożył się i zaczął podziwiać krajobraz. Dotychczas widział to miejsce jedynie w zielonej fomie. "Zima jest piękna..." pomyślał.

Cisza

- Owszem, jest piękna, na swój biały, lodowy sposób- posłała mu myśl, odpowiadając jednocześnie na to, co on pomyślał. rozejrzała się po oblodzonych konarach, podziwiając mroźne wzorki na gałęziach. Potem wyciągnęła pazurki i szybko, w miarę zgrabnie, jak przystało na królową wszystkich kotów, wdrapała się na górę. Przysiadła obok króla i z góry spojrzała po jego prywatnej okolicy.
- Nie przeszkadzam.- to zabrzmiało w jego umyśle bardziej jak stwierdzenie, niż pytanie.

Yaee

Kocur zrozumiał, że kotka wie co myśli a więc nie musiał się już drzeć tylko myśleć. "Nie, nie przeszkadzasz" pomyślał i uśmiechnął się sam do siebie z odkrycia.

Cisza

- Cieszę się. Ostatnio nie bardzo mam co robić. Proponujesz coś? Wszak niedługo będą święta...- powiedziała do niego telepatycznie, muskając jego umysł, co można było poczytać za pieszczotę. Tak jak wcześniej go zraniła, tak teraz głaskała- w głębi umysłu.

Yaee

Cocori zamyślił się i zaczął myśleć co by tu wymyślić. Tak, zbliżały się święta... "Mam! Na środku lasu a raczej polany ustroimy drzewo no i dla każdego znajdzie się prezent..." pomyślał by tylko Cisza mogła to usłyszeć.

Cisza

- Świetna myśl! Podoba mi się... To, do dzieła!- odpowiedziała mu droga telepatyczną i zeskoczyła z konaru, hamując się momentami za pomocą ostrych pazurków i pobiegła w las, licząc, za i on za nią pobiegnie.

Yaee

Cocori zleciał z drzewa niczym puchowa śnieżynka, amortyzując upadek miękkimi łapkami. Po chwili biegł pomiędzy śniegiem za Ciszą. Ciekawe gdze go zaprowadzi.