Łąka Pełna Kwiatów

Saga

Na tej łące cały rok rosną różnokolorowe kwiaty. Niektórzy lubią ten zapach lecz niektórym wcale się on niepodoba. Na środku łąki leży ogromny, szary głaz. Przez łączkę tę przepływa lśniąca, płytka rzeczka z chłodną, orzeźwiają wodą. Niedaleko stąd jest ciemny las a troszkę dalej duża jaskinia w której można zamieszkać. Jest to ciche i spokojne miejsce lecz jeśli przyjdzie tu zbyt dużo osób może być tu straszny hałas.

Cisza

Kotka, ostrożnie stawiając kroki, dotarła na łąkę. Rozejrzała się bacznie wokół. Czuła się bardzo samotna i niechciana. Nie wiedziała nawet dokąd zawędrowała.

Yaee

Cocori przybył dziarskim krokiem na łąkę. Rozejrzał się i zauważył rudą kotkę. Cocori podszedł i przyjrzał się nowej. Nigdy wcześniej jej niewidział. Nienależał jednak do typów cichych i zamkniętych w sobie.
- Witam. Jestem Cocori. A ty?
Spytał basowym głosem. Taki już miał ten kocur.

Cisza

Kotka szybko spojrzała na nowoprzybyłego kocura i otworzyła pyszczek, jak gdyby chcąc coś powiedzieć. Niestety, nie wydobył się z niej żaden dźwięk, najwet najlżejszy. Zamknęła ponownie pyszczek i skinęła mu łebkiem i raz machnęła delikatnie ogonem. Potem usiadła i wyciągnęła ku niemu łapkę.

Saga

Saga zobaczyła zza krzaków dwa koty. Nie miała pojęcia czy podejść. Bała się że jej niezaakceptują. " Można spróbować " pomyślała. Saga podeszła do kotów.
- Witam, jestem Saga.
Powiedziała niepewnie.

Cisza

Cisza już wyciągnęła pazury, by zaatakować w obronie własnej sukę, jednak widząc niepewość malującą się na kufie psa, Cisza zamarła. Potem również psu skinęła łebkiem i machnęła nań łapką. Uśmiechnęła się delikatnie, zachęcająco.
Taka już była, jeśli ktoś nie atakuje jej, może przyjaźnić się z każdym.

Yaee

Cocori widząc dużego psa prychnął. Wszystkie psy gryzą! A co się z tym wiąże? Śmierć! Cocori wlazł na drzewo i obserwował po czym powiedział spoglądając to na kotkę to na psa.
- Ja jestem Cocori. Miło cię poznać.
Powiedział kocur i spojrzał na kotkę.
- A ty? Jak się nazywasz?
Spytał. Nie zamierzał siedzieć bezczynnie i milczeć gdy wokoło nowe osoby.

Cisza

Ponownie spojrzałą na kota i otworzyła pyszczek, nic jednak nie mówiąc. Zrezygnowana zamknęła go i potrząsnęła łebkiem. Przeniosła błagalne spojrzenie na sukę.

Saga

Saga poczuła się pewniej. Spojrzała na Cocori i tajemniczą kotkę. Starała się wyglądać na miłą, lecz bała się, że to jej nie wychodzi.
-Czemu nic nie mówisz? Nie masz się czego bać.
Powiedziała Saga przyjaźnie i dokończyła
-Ja nie gryzę.
Roześmiała się.

Yaee

Cocori podszedł do kotki. Spojrzał na nią i powiedział cicho.
- Coś cię trapi? Jestem tu kocim królem więc jeśli masz jakiś problem to mów.
Szepnął i spojrzał na Sagę. Poraz pierwszy widział psa który nie gonił kotów które stały prosto przed nim.
- Wiesz... jesteś dość osobliwym psem.
Powiedział do Sagi. "Jest inna... ciekawe skąd pochodzi" zamyślił się Cocori i powrócił do małomównej kotki. Mogła mu powiedzieć dosłownie wszystko.

Cisza

Kotka długo wpatrywała się w sukę, prosto w oczy. Wyglądało to dla kocura tak, jak gdyby prowokowała psa do ataku. W istocie jednak Cisza podjęła z suką rozmowę telepatyczną. Przynajmniej próbowała. Jej moc nie była jeszcze rozwinięta, więc mogła tego używać tylko wobec kogoś, kto był blisko. A kot siedział wysoko ponad nią.
- Jestem Ciszą.- posłała telepatyczną wiadomość tylko i wyłącznie do umysłu Sagi. Dla niepoznaki otworzyła pyszczek tak, jak gdyby wymawiała te słowa na głos. Suka nie mogła zauważyć różnicy. Kot natomiast z takiej odległości pewnie tego drobiazgu nie zauważył. Dla niego pewnie Cisza była samobójczynią, która prowokuje wielkiego, złego psa.

Saga

-Zawsze wszystkie koty uciekały, myślały że gryzę. Psy nawet nie patrzyły na wychudzoną, starą, i głupią sukę.
Powiedziała se smutkiem Saga. Ale Saga była nadal wystraszona że koty zaraz uciekną. Chciała z nimi chwilkę porozmawiać.
-Z kąd jesteście? Czy może boicie się mnie?
Saga zapytała.
Spojrzała się swoimi wielkimi oczyma na kotkę i na kota.

Yaee

Coco obkrążył kotkę. Czemu tak wpatruje się w Sagę? O co jej mogło chodzić? I czemu bezustannie otwierała pyszczek?! Te pytania nurtowały Cocori. Usiadł więc naprzeciwko kotki i spytał tak samo cicho jak przedtem.
- Czy coś się stało?
Nierozumiał zachowania kotki tak samo jak i Sagi nie pytał ich jednak o to. "To by było nieuprzejme" pomyślał i zachichotał do siebie przypominając sobie z którego klanu pochodzi.

Saga

Saga usiadła obok Cocori ja by byli już przyjaciółmi. Zapomniała się że zna go tylko chwilkę. Wiedziała że w każdym momencie Cocori może ją zaatakować.
" Niestety oni może się mnie dalej boją. " Saga myślała o tym że spotkała dwa koty które się jej nie boją i dalej nie mogła pojać o co im chodzi.

Yaee

Cocori spojrzał na Sagę. Może ona była źródłem lęku kotki?
- Patrzysz się na nią jakbyś chciała ją zjeść. A wiesz koty są bardzo nie smaczne i ciężko się trawią.
Powiedział z uśmieszkiem na pyszczku. Kłamał i był tego dumny. Nosek drgał mu na wszelakie strony a każdy kto zna Klan Drzewa wie co to oznacza.